Sumer şairlerine göre Tanrıça İnanna, toplumun süsü, Sumer’in neşesidir. Ay Tanrısı Nanna’nın kızıdır. Akad’larda İştar, Musevilerde Astarte, Yunan’da Afrodit, Roma’da Venüs adını taşıyarak yüzyıllar boyu çeşitli toplumların efsanelerinde yaşamıştır. Venüs yıldızını temsil etmektedir. O güzelliğjn, cinselliğin, çekiciliğin, şefkatin, hırsın, kavganın, önderliğin, kurnazlığın ve en önemlisi bereketin ve çoğalmanın sembolü olmuştur. Sumer şairlerine, ozanlarına bitmez, tükenmez bir ilham kaynağı olan İnanna için yazılan öyküler, çöviyazısıyla kilden tamletler üzerine yazılarak zamanımaza kadar ulaşmıştır. Bu hikâyelerden en önemlisi ve yaygın olanı, İnanna ile Çoban Tanrısı Dumuzi’nin, ülkeye bereket sağlayan evlenmesidir. Elinizdeki kitabın konusunu, bu evlenme hikâyesi oluşturmaktadır. Muazzez İlmiye Çığ, bu hikâyeyi üç perdelik bir oyun halinde düzenledi. Birinci perde, Tanrıça İnanna’nın Çoban Tanrısı Dumuzi ile evlenmesini; ikinci perde, Tanrıça’nın yeraltına gidişini, oradan çıkabilmek için kocasını yerine göndermesini; üçüncü perde, kocasının birçok uğraştan sonra yeraltından çıkarak kırısıyla birleşmesini, böylece bereket getirecek yeni yılın başlamasını konu etmektedir.